NIEUWSBRIEF 5 (dinsdag 13 april 2010)

Op vrijdag dus met de metro en monorail naar Haneda Airport. Op het vliegveld werden wij, samen met Sachiko’s vader en broer Taichi, Sachiko zelf en Vincent verwacht bij de balie van de reisorganisator Trapics waar we onze boardingpassen kregen. De vlucht naar Naha Airport op Okinawa-jima, eiland 1, was met een Boeing 747 van Japan Airlines en duurde 2,5 uur. Aangekomen op het vliegveld werden wij en de overige ongeveer 40 Japanse reisgenoten, overwegend 50 plussers, verwelkomt door onze reisleider Goh, die ons de hele reis zou begeleiden. Nadat hij ons had geïnformeerd over het volgende gedeelte van de reis en de boardingpassen had uitgedeeld gingen we meteen door met een ander vliegtuig, een Boeing 737, naar het tropische Miyako-jima, eiland 2, waar we om ongeveer 18.00 uur in het schemerdonker aankwamen. Op dit eiland met zijn hagelwitte stranden en azuurblauwe zee, staat zelfs een heus Duits kasteel, geschonken door de Duitse overheid! Overnacht in hotel Breeze Bay Marina. In de avond nog een kort optreden bijgewoond van de Pani-Pani girls, die een foto van ons op hun weblog plaatsten.

De volgende dag uitgecheckt en met de bus over een lange brug naar Ikema-jima, eiland 3 en later op de dag eveneens over een brug naar Kurima-jima, eiland 4. We hebben daar een schelpenmuseum en de mooiste ‘spots’ van het eiland bezocht, alles per bus. Uiteraard werd er op gezette tijden halt gehouden en bijna altijd vlak bij een souvenirshop. De Japanse dames haasten zich dan steeds naar binnen, pakten een mandje en deden inkopen, want de familie, vrienden en zeker de collega’s mogen bij terugkeer van de vakantie beslist niet vergeten worden. Daarna volgen veelal fotoshoots, waarbij de natuur op de achtergrond en onze Japanse reisgenoten steeds op de voorgrond stonden. Ook vermeldenswaardig is dat op iedere trip met de bus, een dame opstapte die van het begin tot het eind met de microfoon in haar hand, aan een stuk door ratelde. Over vermeldenswaardige feiten die er te zien waren, hoe lang de bus zou stoppen, hoe laat iedereen weer terug moest zijn, waar we gingen lunchen, enz. alles natuurlijk in het Japans. Ook de gezamenlijke lunches werden steeds uitvoerig door een medewerkster van het restaurant vooraf uitvoerig toegelicht, welk gerecht van de Bento Box goed was voor welk deel van het lichaam.

Vervolgens met de bus op de veerpont naar Irabu-jima, eiland 5 en het pal ernaast gelegen Shimoji-jima, eiland 6. Bij terugkeer op Miyako-jima hebben we de mooiste hotspots aldaar bezocht. Het eiland staat bekend om zijn schitterende natuur. Vooral de Oostkaap, waar de vuurtoren staat, is van een ongekende schoonheid en men zegt zelfs dat het één van Japans mooiste plekken is. Na deze overweldigende toer naar het vliegveld voor een vlucht met Japan Transocean Air naar Ishigaki-jima, eiland 7. Het eiland ligt slechts 200 kilometer van Taiwan verwijderd. Alleen zeer ervaren piloten mogen op dit vliegveld landen, omdat de landingsbaan erg kort is en dat was goed te merken, want het vliegtuig ging na de landing vol in de remmen! Na de landing ging het per bus naar ons volgende overnachtingadres; Bungalowpark Fusaki Resort Village.

De volgende dag met een veerboot naar Taketomi-jima, eiland 8 en vandaar meteen door met een supersnelle jetboot naar Iriomote-jima, eiland 9. Met de bus een rondrit over het eiland gemaakt. Vervolgens een boottocht, wat in het programma als ‘jungletocht’ vermeld stond, een tochtje met een huifkar getrokken door een koe en een bezoek aan een vlindertuin. Het eiland is niet alleen bekend vanwege zijn mangrovebossen, maar ook omdat het leger van de VS er oefeningen hield ten tijden van de oorlog in Vietnam. Met name de regenwouden vertonen grote overeenkomsten met die in Vietnam. Na terugkeer in het hotel volgde een barbecue in de buitenlucht, een Japanse barbecue, met optreden van een plaatselijke Okinawaanse dansgroep.

De volgende dag, maandag, was alweer de laatste dag met ondermeer een rondrit over het eiland, een boottocht in Kabira Bay, eveneens met hagelwitte stranden en azuurblauwe zee. In een boot waarvan de bodem van glas was, hadden we een schitterend uitzicht op het koraalrif, zelfs het visje Nemo hebben we gespot. Het laatste onderdeel van deze eilandentrip was een bezoek aan een pottenbakkersfabriekje Ishigaki Pottery. Hierna naar het vliegveld voor de vlucht naar Okinawa-jima. Na de transfer op Okinawa Airport landden we weer in Tokyo, waar het al de hele dag had geregend…

Tot morgen



















De middaglunch

'Heritiera littoralis'. Deze boom op Iriomoto-jima is 400 jaar oud en heeft uniek gevormde wortels.

 
Fusaki Resort Village

Kariba Bay

Geen opmerkingen:

Een reactie posten