NIEUWSBRIEF 1 (zondag 4 april 2010)

Beste familie, vrienden, kennissen en alle andere belangstellenden.

Het blijkt toch niet altijd zo eenvoudig te zijn om op een andere locatie te internetten of te mailen, ook in Japan. In onze ryokan (de traditionele Japanse Ryokan dateert uit het Edo-tijdperk en is een vorm van een familiehotel of pension) lag een paar dagen de Wifi-verbinding eruit, zodat van mailtjes ophalen, laat staan versturen, helemaal niets terecht kwam. Maar hierbij ontvangt u dan toch een eerste verslag van onze trip naar Japan met als belangrijkste doel, het huwelijk van de jongste zoon Vincent met Sachiko. Zonen Rick en Pim waren (uiteraard) ook van de partij.

Donderdag 1 april zijn we om 11.30 uur geland op Narita Airport, na een rechtstreekse vlucht van 11 uur vanaf Schiphol. Na het doorlopen van de strenge paspoortcontrole moesten we door een biometrisch systeem. Van iedere passagier werd van alle twee de wijsvingers een elektronische afdruk genomen, alsmede een irisscan! De verdere douaneformaliteiten vormden verder geen probleem, want we werden vriendelijk lachend verzocht om door te lopen. Na onze bagage te hebben verzameld stond Vincent ons op te wachten, met voor ieder een Suica chipkaart voor de metro- en treinlijnen.

Na de hartelijke begroetingen de metrolijn opgezocht en na 80 minuten stonden we bij Vincent in zijn appartement in het plaatsje Gokõ (Chiba). Omdat we er al een flink aantal uren op hadden zitten zijn we de omgeving van Gokõ te voet gaan verkennen om de slaap die toch toesloeg zoveel mogelijk te verdrijven. Boodschappen gedaan, Rick en Pim geïnstalleerd en daarna weer met de trein, naar het volgende adres, Ryokan Kimi in Tokio, 10 minuten lopen van Ikebukuro station. Daarna hebben we in de buurt een restaurant opgezocht en gezamenlijk een eenvoudige maaltijd tot ons genomen. Onze eerste dag in Japan zat er bijna op. Vincent, Pim en Rick gingen weer terug naar Gokõ en wij rechtstreeks naar onze ryokan, want we vielen zowat om van de slaap.

De tweede dag hebben we onder de deskundige leiding van Vincent een voettocht door Tokio gemaakt. We waren onder andere in Shibuya, waar het beroemde kruispunt ligt, dat geregeld op de televisie te zien is. Daarna vervolgden we onze weg naar en door Yoyogi park met onder andere het Judostadion (Nippon Budokan) van de Olympische Spelen van 1964. Ook hebben we hier de Meiji Jingu shrine bezocht, wat voor Pim en Rick hun eerste echte ervaring met de Japanse cultuur was. ’s-Avonds waren we voor een diner uitgenodigd door de ouders van Vincent’s aanstaande Sachiko, dus moesten we tijdig terug, want wij wilden ons voor deze eerste kennismaking toch eerst omkleden.

Veel mensen weten niet dat er geen stad Tokio bestaat. De stad Tokio hield in 1943 op te bestaan. De prefectuur Tokio telt bijna 13 miljoen inwoners en heeft 23 wijken, die elk het statuut van stad hebben. De prefectuur bestaat dus uit de 23 centraal gelegen wijken, 26 grote en 5 kleine steden en uit 8 dorpen. Ten zuiden van Tokio liggen nog de Ogasawara- en Izu-eilanden, die ook tot de prefectuur behoren. De prefectuur Tokio vormt het centrum van de agglomeratie  Groot-Tokio, de grootste metropool ter wereld met tussen de 32 en 36 miljoen inwoners.

Het beroemde kruispunt 'Shibuya Crossing'

 
Vlak bij de hoofduitgang van Shibuya Station staat het beeld van 
de beroemde hond Hachikō en is een belangrijke ontmoetingsplek.


Zaterdag 4 april, de dag voor de trouwdag, moest Vincent werken zodat wij zelf ons plan moesten trekken. Dat was geen probleem omdat er om de hoek bij Vincent appartement een Hanami Matsuri (kersenbloesem festival) was. Een kilometers lange straat met aan weerszijden kersenbomen die volop in bloei stonden. In deze straat trokken duizenden mensen langs kraampjes met vrijwel uitsluitend etenswaren. Van kleine komkommers op een stokje, vissen gespiest op een satépen, tot aan bananen gedoopt in chocolade en daarna voorzien van een felgekleurd jasje. Etenswaren te kust en te keur.

Duizenden mensen trokken...

 
 ...langs de verschillende kraampjes met...
 

... bananen gedoopt in chocolade en...

...dat smaakt voortreffelijk. Oishi!

Morgen het bericht over het trouwfeest van Vincent. Hierbij alvast een voorproefje, de aankomst van het bruidspaar bij het Shinto heiligdom Yushima Tenjin.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten